Του Βασίλη Σπυρόπουλου
Η καθημερινότητά σου ξεκινά με το πρωινό ξύπνημα. Έχεις πολλές δουλειές σήμερα, αλλά, ευτυχώς, θα τις κάνεις όλες στο άψε- σβήσε, ας είναι καλά το ίντερνετ. Τι ανακούφιση κι αυτή; Μεγάλο πράγμα να μην έχεις να τρέξεις από δω κι από κει, σαν την άδικη κατάρα, εξανεμίζοντας τον, ήδη ελάχιστο, χρόνο που έχεις στη διάθεσή σου. Ένα κλικ αρκεί, θα στείλεις και μερικά e- mails στους πελάτες και ούτε γάτα, ούτε ζημιά!
Παίρνεις τον χρόνο σου, ετοιμάζεσαι και πέφτεις με τα μούτρα για να προλάβεις, μην ξεχνάς, ο χρόνος είναι χρήμα την σήμερον ημέρα… Κάθεσαι στην αναπαυτική σου καρέκλα (πόσο σε ανακουφίζει το μαξιλαράκι που έχει ακριβώς στο ύψος της μέσης, αλλά και το υπέροχο στήριγμα στο ύψος του αυχένα, πολύ καλή επιλογή, ας είναι καλά το ίντερνετ που σε βοήθησε να την παραγγείλλεις), ανοίγεις τον υπολογιστή και πατάς το κουμπί που σε εισάγει στον παγκόσμιο ιστό. Τα πάντα στην υπηρεσία σου, αφέντη!
Ξαφνικά, αλλάζεις χρώμα, ανεβάζεις πίεση, δεν μπορείς να πιστέψεις αυτό που συμβαίνει… Έχει βλάβη το ίντερνετ, θα επανέλθει αύριο, σου είπαν. Μα, είναι δυνατόν; Βλάβη σήμερα, που είχες τόσα πολλά να κάνεις; Τσαντίζεσαι, απογοητεύεσαι, βρίζεις “θεούς και δαίμονες”. Το πρόγραμμά σου ανατρέπεται κι εσύ παραμένεις αποχαυνωμένος και βυθισμένος στον μικρόκοσμό σου. Για πήγαινε λίγο στη βεράντα και ρίξε μια ματιά μέσα στο σπίτι. Πώς σε βλέπεις;
