Σκόρπιες σκέψεις μια Κυριακή … καταγάλανη στην άρση βαρών

Olympic weightlifting banner pic scaled

Advertisement

Γράφει ο Γ. Μούρτζινος

Γράφω ενώ έξω από τη τζαμαρία, η πρώτη (κατά)γαλανη Κυριακή του χρόνου ρίχνει αυλαία. Δεν ξέρω τι να γράψω. Εν τέλει εκεί που πάει να πρυτανεύσει η λογική που λέει να  βάλω πρώτα τις αρκούντως σκόρπιες σκέψεις μου σε μια σειρά, ένα μέηλ από την ΕΟΑΒ μου άλλαζει την ιεραρχιση των σκέψεων. Και δίνει τη θέση της σε ερωτήματα:
1ον – Γιατί μια καταγάλανη Κυριακή να γράψω για Άρση βαρών και μάλιστα σε επίπεδο παραγοντικό; Να μια πρόχειρη απάντηση: Γιατί μού’ πε ένα ”πουλάκι”, ότι κάτι τύποι εκεί πάνω στο 37 της Λεωφόρου Κηφισίας, μιλάνε πολύ με ανθρώπους που δεν έχουν και τους καλύτερους σκοπούς για το άθλημα που μας έκανε, πολλάκις και κατ’ επανάληψιν, υπερήφανους ως Έλληνες.
2ον- Και τι νοιάζει όλο αυτό το πανηγύρι, τον πολύ κόσμο ; Μα ακριβώς γιατί νομίζουν ότι δεν νοιάζει πολύν κόσμο παίρνουν αυθαίρετα το ”δικαίωμα” να τσαλακώνουν ονόματα και υπολήψεις. Αλλά κάπου εδώ ”χάνουν τη μπάλα” κάτι τύποι χωρίς πραγματική υπόσταση που περιμένουν να αποκτήσουν  τέτοια στις πλάτες ανθρώπων επιτυχημένων.
3ον – Και ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός τους;Να φτάσουν όπου αντικειμενικά δεν αξίζουν. Δεν τους νοιάζει ο τρόπος. Αρκεί να φτάσουν… Τους βοηθούν σε αυτό κάτι … φίλοι τους δημοσιογράφοι. Οι οποίοι κι αυτοί, με τη σειρά πέφτουν στην παγίδα του ”τα ξέρω όλα”. Σας γελάσανε… Διαβάζετε μας από αύριο για να δείτε ότι ή ξέρετε αυτά που θέλουν να ξέρετε, ή κι εσεις ανήκετε σε αυτούς που θέλουν να μαθαίνουμε όσα νομίζετε ότι πρέπει …

Advertisement

Δείτε επίσης

Advertisement

ADVERTISEMENT​

Advertisement

Advertisement