ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ Γιάννη Βασιλακόπουλο
Η πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Ολυμπιονικών Βούλα Ζυγούρη ανοίγει σήμερα τα χαρτιά της στο No Fake News σε μια συνέντευξη- παρέμβαση στα πράγματα. Από τα λεγόμενα της, δίχως να ‘’μασά τα λόγια της’’ και χωρίς να αναζητεί ‘’εξόδους διαφυγής’’ στα δύσκολα , γίνεται εύκολα αντιληπτό , το γιατί, επί των ημερών της ο ΣΕΟ έχει σταδιακά συνδυάσει την αθλητική του υπόσταση, με μιαν ευρεία κοινωνική, ανθρωποκεντρική αναφορά ως ασπίδα και εργαλείο μάχης κόντρα στα προβλήματα. Η Ολυμπιονίκης μας στην πάλη, δεν σταματά όμως εκεί : ‘’ Νομίζω ότι μόνο όταν καταφέρνουμε η αλληλεγγύη να ξεπεράσει τα στενά όρια του συναισθήματος και να αποκτήσει κοινωνική οπτική, τότε και μόνο τότε, γίνεται βασικό συστατικό της δημοκρατίας και συνεκτικό στοιχείο της κοινωνίας’’, τονίζει στέλνοντας ένα μήνυμα ουσίας και χειροπιαστών στόχων κι αφήνοντας ένα αξιοπρόσεκτο αποτύπωμα.
1) Κυρία Ζυγούρη είστε πρόεδρος του ΣΕΟ και παρακολουθώντας τη δράση του συλλόγου, στη διάρκεια της δικής σας θητείας επισημαίνω πυκνή κοινωνική παρέμβαση. Μιλήστε μας για αυτήν την πτυχή του Συλλόγου.
Ο αθλητισμός δεν είναι μονοδιάστατος. Δεν προάγει μόνο τις φυσικές ικανότητες. Είναι αγαθό με μεγάλη κοινωνική ανταποδοτικότητα. Όποιος αθλείται είναι υγιής σωματικά και ψυχικά, εξωστρεφής και μπορεί να παράγει πολιτισμό.
Σε αυτό το πλαίσιο, η αρωγή προς τον συνάνθρωπο ανέκαθεν αποτελούσε πυλώνα των δράσεων του Συλλόγου Ελλήνων Ολυμπιονικών. Διότι βασική επιδίωξη μας είναι να ανταποδώσουμε στην κοινωνία για όλα όσα μας έχει προσφέρει. Διαμέσου του προγράμματος «Κοινωνική Ανταποδοτικότητα» που έχουμε εκπονήσει κάνουμε ότι μπορούμε για να παρέχουμε ηθική και κυρίως ουσιαστική υποστήριξης σε ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού για να διαχειριστούμε και να αντιμετωπίσουμε κοινωνικά προβλήματα.
Νομίζω ότι μόνο όταν καταφέρνουμε η αλληλεγγύη να ξεπεράσει τα στενά όρια του συναισθήματος και να αποκτήσει κοινωνική οπτική, τότε και μόνο τότε, γίνεται βασικό συστατικό της δημοκρατίας και συνεκτικό στοιχείο της κοινωνίας. Κάτι που ευτυχώς, μπορούμε να κάνουμε με επιτυχία ως Ολυμπιονίκες και μέλη μιας κοινωνίας όπως η ελληνική!
Σε αυτή ακριβώς την πτυχή της κοινωνικής οπτικής όπου αλληλεγγύη σημαίνει ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, σεβασμός της διαφορετικότητας, προστασία ευάλωτων ομάδων, διαχείρισης αντικοινωνικών συμπεριφορών, ο Ολυμπισμός έρχεται να λειτουργήσει προσθετικά. Πιστεύω λοιπόν ότι κάθε κοινωνία που καλλιεργεί ουσιαστικά τον αθλητισμό, με βεβαιότητα δημιουργεί πολίτες που έχουν την δυναμική να την ωθήσουν σε ανώτερα επίπεδα.
2- Πόσο ικανοποιημένη είστε από τα αντανακλαστικά της πολιτείας απέναντι στα ζητήματα που θέτει ο αθλητικός κόσμος;
Δεδομένου του ότι σύμφωνα με το Σύνταγμά μας ο αθλητισμός είναι δικαίωμα και «τέλει υπό την προστασία και την εποπτεία του Κράτους», ο τρόπος που αντιδρά η πολιτεία στα ζητήματα που τίθενται από τον κόσμο του αθλητισμού, μοιραία ισοδυναμεί με την ποιότητα της αθλητικής της πολιτικής. Συνακόλουθα, το αθλητικό αποτέλεσμα εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από την αθλητική πολιτική.
Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει βήματα προς την σωστή κατεύθυνση όσον αφορά θέματα διακυβέρνησης όπως η βία στον αθλητισμό, η αθλητική ακεραιότητα, η παρενόχλησης στους χώρους άθλησης, η εξισορρόπηση των ανισοτήτων και η αδιαφάνεια. Υπάρχει όμως πολύς δρόμος ακόμα για θέματα όπως η κατάχρηση εξουσίας, η διαφθορά, η καταπολέμηση της φαρμακοδιέγερσης και κυρίως αναμόρφωση της αθλητικής δικαιοσύνης.
Άλλο μεγάλο κεφάλαιο είναι η διαρκώς διευρυνόμενη, διττή σχέση μεταξύ αθλητισμού και οικονομίας. Από την μια πλευρά της, την θετική, δημιουργεί ευεργετική μόχλευση σε οικονομίες όπως η δική μας. Αλλά από την άλλη οι μεγάλες χρηματικές ροές που διακινούνται σε ορισμένα αθλήματα οδηγούν στην πλήρη εμπορευματοποίηση του παραγόμενου προϊόντος αλλοιώνοντας την ουσία του αθλητικού ιδεώδους ακόμη και του ίδιου του επαγγελματικού αθλητισμού. Είμαι της άποψης ότι η Πολιτεία οφείλει δρα εξισορροπητικά στην διττή αυτή σχέση ώστε να διατηρείται ο δημόσιος χαρακτήρας του αγαθού που ονομάζεται αθλητισμός. Όμως, στην παρούσα φάση το σύστημά μας έχει αρχίσει να εκμεταλλευόμαστε την θετική πλευρά της οικονομίας του αθλητισμού. Δεν περιφρουρεί όμως επαρκώς την ταυτότητα του αθλητισμού ώστε να διασφαλίσει ότι θα να διατηρηθεί ο δημόσιος χαρακτήρα του. Στο ζήτημα αυτό δυστυχώς «τρέχει πίσω από τις εξελίξεις». Στο επιχειρησιακού σκέλος τους αθλητισμού, όπως είναι η ανίχνευση, η υποστήριξη και η αξιοποίηση του αθλητικού ταλέντου δυστυχώς βρισκόμαστε στον προηγούμενο αιώνα. Η επιλογή των ταλέντων γίνεται κυρίως με εμπειρικά κριτήρια αφού στερούμαστε ενιαίου συστήματος ανίχνευσης ταλέντων με αποτέλεσμα να χάνουμε πολλά ταλαντούχα παιδιά. Για ειδική αντιμετώπιση των νεαρών ταλέντων στο πλαίσιο της σχολικής εκπαίδευσης κατά τα πρότυπα ενός αθλητικού σχολείου … ούτε λόγος!
Επίσης, τα αντανακλαστικά της Πολιτείας στο θέμα του συνδυασμού αθλητισμού και ακαδημαϊκής εκπαίδευσης επί του παρόντος είναι πολύ χαλαρά. Αν και παρέχει δυνατότητα εισαγωγής στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα με ευνοϊκούς όρους για διακεκριμένους αθλητές δεν έχει λάβει μέτρα για την απρόσκοπτη ολοκλήρωση των σπουδών τους σε συνδυασμό με την αθλητική τους σταδιοδρομία. Αποτέλεσμα; το κίνητρο μεταβάλλεται σε αντικίνητρο και είτε το ταλέντο εγκαταλείπει τον αθλητισμό για να σπουδάσει είτε εγκαταλείπει τις σπουδές για να συνεχίσει να παράγει επιδόσεις. Η πρόσφατη ένταξη του χαρτοφυλακίου του αθλητισμού σε αυτό της παιδείας είναι οπωσδήποτε θετικό στοιχείο και περιμένω να ενισχύσει τα αντανακλαστικά της πολιτείας.
Τέλος, σχετικά με τις επιβραβεύσεις υψηλών επιδόσεων, θεωρώ ότι έχει φτάσει η ώρα για την αναμόρφωσή τους. Διότι οι επιβραβεύσεις αυτές περιορίστηκαν δραματικά, σχεδόν καταργήθηκαν, υπό το πρίσμα της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας του μνημονίου. Όπως επικοινωνείται από την Πολιτεία, η οικονομία μας σήμερα έχει ανακάμψει. Επομένως, έχει έρθει και η ώρα να αναμορφωθούν οι επιβραβεύσεις υψηλών επιδόσεων. Περιττεύει να υπογραμμίσω ότι η επίτευξη μιας εξαιρετικής αθλητικής επίδοσης δεν αφορά μόνο τον αθλητή. Είναι εθνική υπόθεση. Διότι … με την επίδοση δεν υψώνεται η φωτογραφία του αθλητή ή της αθλήτριας ούτε ακούγεται το αγαπημένο τους τραγούδι! Η σημαία μας υψώνεται και ανακρούεται ο Εθνικός μας Ύμνος.
3- Ποιες είναι οι προτεραιότητες του ΣΕΟ στο άμεσο μέλλον;
Η εξωστρέφεια ανήκει στις άμεσες προτεραιότητες του ΣΕΟ. Και δεν μεταφράζεται μόνο στον τρόπο που τα μέλη του ως άτομα δρουν μέσα στην κοινωνία. Κυρίως αφορά τον τρόπο που οι εξαιρετικές τους δεξιότητές τους αξιοποιούνται από την Πολιτεία προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Διότι είναι μεγάλη απώλεια για το κοινωνικό σύνολο, όταν ο τερματισμός της ενεργού αθλητικής δραστηριότητας ενός Ολυμπιονίκη ισοδυναμεί με τον τερματισμό της αλληλεπίδρασής του με την κοινωνία.
Οι Ολυμπιονίκες είναι η αιχμή του δόρατος του ελληνικού αθλητισμού. Είναι αυτοί που «καρφώνουν τον στόχο». Που εξασφαλίζουν θέση για την Ελλάδα στο παγκόσμιο αθλητικό στερέωμα. Στις προτεραιότητες του Συλλόγου μας ανήκει να τονίσουμε την αναγκαιότητα να τους δοθεί περισσότερη προσοχή για να είναι σε θέση να είναι περισσότερο αποτελεσματικοί.
Επίσης στις προτεραιότητες μας ανήκει να κάνουμε ότι μπορούμε ώστε να δοθεί περισσότερη προσοχή στους αθλητές που βρίσκονται πίσω από τους Ολυμπιονίκες. Σε όσους είναι σε αναπτυξιακό στάδιο και συγκροτούν τις κατώτερες βαθμίδες διάκρισης. Αυτοί αποτελούν το δόρυ που στηρίζει την αιχμή του αθλητισμού μας. Είναι προφανές ότι η φροντίδα για τις αυτές βαθμίδες είναι η μονόδρομος για το μέλλον του αθλητισμού μας. Αν δεν συμβεί γρήγορα αυτό … θα χάσουμε το δόρυ αχρηστεύοντας το όπλο μας.
