Να γιατί ο απερχόμενος πρωθυπουργός τρέμει το debate των δυο
Του Γιάννη Βασιλακόπουλου
Η αντίδραση του κόμματος του Κυριάκου Μητσοτάκη στην πρόσκληση – πρόκληση του Mega για debate των ηγετών των δυο μεγάλων κομμάτων δεν οδήγησε απλώς στο συμπέρασμα ότι ο απερχόμενος πρωθυπουργός τρέμει τον Αλέξη Τσίπρα και ξορκίζει σαν το χειρότερο του εφιάλτη κάθε ενδεχόμενο δημόσιας κοινής τους παρουσίας. Επικύρωσε με κάθε επισημότητα τη βεβαιότητα που ενυπάρχει, επ’ αυτού στην πολιτική εκτίμηση κάθε Έλληνα πολίτη, ως τον πιο απομακρυσμένο Ελληνικό τόπο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε, λοιπόν, για μια ακόμη φορά να βαδίσει κρυπτόμενος σα σκιά. Κρυπτόμενος από τις ευθύνες αλλά και αυτήν καθ’ αυτήν την έννοια της Ευθύνης, έχοντας πάρει διαζύγιο από την αλήθεια κι όχι απλώς αποφεύγοντας, αλλά αποστρεφόμενος την βιωμένη πραγματικότητα.
Αυτό δεν έχει μόνο πολιτική ερμηνεία, αλλά και μια κοινωνιολογική ίσως πιο ‘’πολιτική’’, από την αμιγώς πολιτική.
Ο κ. Μητσοτάκης δεν είχε ποτέ το πατρικό ταλέντο, ούτε φυσικά το παράστημα αυτό που εξασφάλιζε στον γεννήτορα του σχόλια, όπως, ‘’έχει ηγετικά χαρακτηριστικά και είναι πανέξυπνος’’ από τους φίλους ή το ‘’είναι πανούργος’’ από τους εχθρούς. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν εκτιμήθηκε ποτέ για την διάνοια του, ούτε θεωρείται από κανέναν από όσους τον έχουν συναναστραφεί … ‘’τέρας εξυπνάδας’’. Αυτό το λένε ανοιχτά κι απροκάλυπτα φίλοι, συγκυριακοί σύμμαχοι και εχθροί του απερχόμενου πρωθυπουργού, αποδίδοντας μάλιστα σ’ αυτό το χαρακτηριστικό λανθασμένες επιλογές ή διάφορες εκτός τόπου και χρόνου τοποθετήσεις του, που έχουν κατά καιρούς καταγραφεί. Θυμηθείτε τη δημόσια τοποθέτηση του ότι ‘’τιμούμε την 21η Απριλίου’’, ή το ότι ‘’στην ελεύθερη οικονομία κάποιοι χάνουν τις δουλειές τους’’, που ξεστόμισε μιλώντας σε ανέργους, ή το ότι μίλησε για τον συμβολισμό της εργατικής πρωτομαγιάς από το βήμα της … ανθοκομικής έκθεσης Κηφισιάς. Την ίδια ώρα κάποιοι που έχουν ζήσει εκ του σύνεγγυς το ρεπορτάζ σημειώνουν ότι ο απερχόμενος πρωθυπουργός συχνά φέρεται σαν να υποφέρει από κάποιας μορφής… αγοραφοβία. «Προσέξτε», σημειώνουν, ‘’τη γλώσσα του σώματος του, όταν βρίσκεται ανάμεσα σε πολύ κόσμο. Αμηχανία, παγωμένο χαμόγελο και συχνή αναζήτηση της κάμερας με το βλέμμα του, προκειμένου να προσαρμόσει τις αντιδράσεις του ’’. Σε αυτήν του, την εμφανή αδυναμία αποδίδουν κάποιοι καλά γνωρίζοντες την σχεδόν εμμονική επιλογή του επικοινωνιακού επιτελείου του να προτάσσει εικόνες που επιχειρούσαν κατά το πρόσφατο παρελθόν να αλλοιώσουν αυτήν την πραγματικότητα, όπως για παράδειγμα εκείνη, η δήθεν αυθόρμητη ‘’επίθεση αγάπης’’ που του έκανε μια κυρία στη Νέα Σμύρνη, εν μέση οδώ, λέγοντας του την αξιοποιήσιμη … χαριτωμενιά «Καλέ εσύ είσαι πολύ ωραίος γκόμενος από κοντά», πλάνο που έπαιζε ξανά και ξανά, ώσπου αποκαλύφθηκε ότι η κυρία είναι κομματικό στέλεχος της ΝΔ, στην ιστορική γειτονιά της Αττικής, η δήθεν τυχαία συνάντηση στημένη και το… παραμύθι έγινε … θρύψαλα.
Η δημόσια παρουσία δίπλα στον Αλέξη Τσίπρα είναι για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, πραγματικός εφιάλτης, γιατί στην πλημμελή γνώση της Ελληνικής γλώσσας από τον απερχόμενο πρωθυπουργό, προστίθεται το έλλειμμα που έχει στην δημόσια εικόνα μ’ αυτό το μόνιμο σφίξιμο που γεννά η έλλειψη επιχειρημάτων, αλλά και η τριπλή σύγκριση στην οποία μπαίνει αυτόματα: Με τον Αλέξη Τσίπρα, τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και την Ντόρα Μπακογιάννη. Πασίδηλα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης χάνει και από τους τρεις… Όλα αυτά δημιουργούν για τον απερχόμενο πρωθυπουργό μια προβληματική πολιτική ‘’πρώτη ύλη’’, με ‘’κερασάκι’’ το γεγονός ότι τόσο οι συνήθειες του, όσο και ο τρόπος που ζει και κινείται ελάχιστα θυμίζουν στον μέσο Έλληνα, κάτι Ελληνικό, κάτι οικείο…
Από την άλλη πλευρά ο Αλέξης Τσίπρας, μπορεί να έχει εχθρούς, έχει όμως σίγουρα κι ανθρώπους – πολύ περισσότερους – που τον ψηφίζουν γιατί πιστεύουν σ αυτόν προσωπικά, σαν πολιτική περσόνα. Δεν είναι λίγες οι φορές που απλοί πολίτες έχουν προβεί σε εκδηλώσεις αγάπης, στο πρόσωπο του ηγέτη της καθ’ ημάς κεντροαριστεράς, ενώ η ευφράδεια του και η άνεση που έχει ανάμεσα σε κόσμο του δίνει μια προφανή υπεροχή στη δημόσια εικόνα με τις κινήσεις των χεριών και του σώματος να τον κάνουν οικείο στους πολίτες, αφού το προφίλ του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ φέρνει στο μυαλό τον μέσο έξυπνο Έλληνα, που, ενώ δεν είναι πορφυρογέννητος, πετυχαίνει πολύ νέος μεγάλους στόχους, ‘’διαβάζει’’ καλά την εποχή και προσαρμόζεται στις ανάγκες και τα μηνύματα της.
