Του Γιάννη Βασιλακόπουλου
Ο Θεατρικός επιχειρηματίας του θεάτρου «Ρεκόρ», κάπου στην Αχαρνών οργανώνει το «φροντιστήριο» του έργου που ανεβάζει το καλοκαίρι του 1929. Επιθεώρηση… Τεράστιο το ενδιαφέρον… Και στο επίκεντρο του, ο σταρ – κωμικός του θιάσου , ο Ανέστης… Ο επιχειρηματίας φτάνει στην αλάνα που παίζουν μπάλα υα παιδιά της γειτονιάς – μιας γειτονιάς κατάφορτης ακόμη, τότε, με οπωροφόρα… Διακόπτει άκομψα το … κάτι σαν ποδόσφαιρο που παιζε ένα σμαρι πιτσιρικάδες, με ένα παράξενο αίτημα : «Ποιος μπορεί να δώσει το κοντοπαντέλονο του να βγάλει ένα νούμερο ο Ανέστης; Όποιος το δώσει θα χει δωρεάν είσοδο στο έργο σε όλη τη σεζόν, σε εκλεκτή θέση, και … δωρεάν σάμαλη»
Ο 16άρης που παραμέρισε τους πάντες και προσφέρθηκε άνευ όρων ήταν ο Αλέκος Σακελάριος. Και από εκείνη τη στιγμή για δυο μήνες θα έβλεπε το προσκοπικό του παντελόνι να πηγαίνει και να έρχεται στο σανίδι του «Ρεκόρ» με το σταρ των καιρών στα μπατζάκια του… Καμάρωνε … Κι ύστερα όταν τη βραδιά της τελευταίας παράστασης εκείνου του έργου είδε το κοντοπαντέλονο του, τυλιγμένο σε μια εφημερίδα, να τον περιμένει στην πόρτα του θεάτρου «χωρίς ένα ευχαριστώ», αυτός είχε μάθει απ’ έξω όλο το έργο , ατάκα την ατάκα. Κι ενώ στον τελευταίο γυμνασιακό του χειμώνα ο Αλέκος εξέδιδε την εφημερίδα «Μαθητής», στο πρώτο χρόνο της νομικής είχε το «θράσος» να παρουσιάσει νούμερα επιθεώρησης σρον σούπερ – σταρ του είδους Πέτρο Κυριακό τον οποίον συνάντησε αφού … λάδωσε με το … μυθικό ποσό των 10 δραχμών το θυρωρό του θεάτρου – τον Κυριακό δεν τον έβλεπες εύκολα τότε … Ο Θυρωρός είπε ότι είναι ανιψιός του και ο Κυριακός είδε ένα νούμερο γραμμένο πάνω σε τρία πακέτα «Άσος σκέτο». Και πριν τα πετάξει, οργισμένος από το θράσος του πιτσιρικά, είδε ότι «έχουν ψωμί». Ανέθεσε λοιπόν στο Σακελάριο να γράψει μουσική ηθογραφία … «Ξέρεις να γράφεις μουσική ηθογραφία ρε;» τον ρώτησε. «Το είδος μου» απάντησε με μετεφηβικό θράσος ο Σακελάριος που μερικές δεκαετίες αργότερα θα ομολογούσε «ούτε κατάλαβα τι μου είπε τότε, αλλά δεν ήθελα να χάσω τη δουλειά» …
Το πρώτο από τα 130 σενάρια που μαστόρεψε ο μπαρμπα – Αλέκος για λογαριασμό του Φίνου ήταν το «Παπούτσι από τον τόπο σου» – η πρώτη ομιλούσα κωμωδία του Ελληνικού Κινηματογράφου,- κι η πρώτη στην οποία έγινε remake, κι ήταν η πολύ καλή κωμωδία ‘’ Γαμπρός από το Λονδίνο, με Βουτσά – Παπαγιαννόπουλο, Βαλσάμη- γράφτηκε σε δυο μέρες σε ένα καφενείο στον Άη Δημήτρη Τον Λουμπαρδιάρη. Ταλαντούχος, πολυγραφότατος αλλά και πεισματάρης ο πατριάρχης των Ελλήνων σεναριογράφων έλεγε κάπου στα 65 του, πως «εκείνο το κοντοπαντέλονο που έδωσα στον Ανέστη μου άνοιξε το δρόμο». Και μετά; 200 Θεατρικά, 130 κινηματογραφικά σενάρια και 1500 τραγούδια… ‘’Έβγαλε’’ τους μεγαλύτερους Έλληνες ηθοποιούς. Από τη Γεωργία Βασιλειάδου ως τη Ρένα Βλαχοπούλου κι από τον Νίκο Ρίζο ως ακόμη κι αυτήν την τεράστια Ειρήνη Παπά. Σημαντικοί άνθρωποι – ορόσημα ενός πολιτισμού που κράτησε την Ελλάδα όρθια και δεν πρέπει να χαθεί. Ένας ανεκτίμητος θησαυρός … Δεν ξέρω πόσα ευχαριστώ αρκούν. Αν αρκούν κάμποσα..
