Ογδόντα οκτώ χρόνια πέρασαν από τότε,( 18-3-1936) που ο εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος, παρέδωσε το ανήσυχο πνεύμα του στην αιωνιότητα. Ο άνθρωπος που επέζησε έπειτα από δύο απόπειρες δολοφονίας, δεν ήταν δυνατόν, όπως πίστευαν οι φίλοι του, να πεθάνει από φυσικό θάνατο. Πέθανε βαριά άρρωστος στο Παρίσι όπου ζούσε αυτοεξόριστος και το κακό μαντάτο έφτασε με επείγον τηλεγράφημα στην Αθήνα. Η σορός του θα φτάσει αργότερα στην Κρήτη και θα ενταφιασθεί στο Ακρωτήρι Χανίων μέσα σε γενικό πένθος, με τιμές πρωθυπουργού κατ’ εντολήν του Ιωάννη Μεταξά…
Βενιζέλος γεννήθηκε στις Μουρνιές το 1864. Ο παπάς που τον βάπτισε τον ονόμασε Λευτέρη, όπως έκανε με όλα τα παιδιά. Πίστευε, πως ένας Ελευθέριος απ’ όσους έχει βαπτίσει, θα φέρει τη λευτεριά στην Κρήτη. Άριστος μαθητής, σπουδάζει στην Αθήνα δικηγόρος και επιστρέφει στα Χανιά επαναστάτης. Μετέχει της επαναστάσεως του 1897 και ηγείται εκείνης του Θερίσου το 1905. Τέσσερα χρόνια μετά, οι επαναστάτες του 1909 στου Γουδή, στο πρόσωπο του βλέπουν τον πολιτικό ηγέτη που θα αναμορφώσει την πατρίδα και τον καλούν στην Αθήνα.
Ο Βενιζέλος αναλαμβάνει την πρωθυπουργία σε μια περίοδο που η διεθνής συγκυρία επιτρέπει στους Έλληνες να ελπίζουν στην απελευθέρωση σκλαβωμένων εδαφών. Δηλαδή, στην υλοποίηση της Μεγάλης Ιδέας. Έτσι τον Σεπτέμβριο του 1912, διατάσσει γενική επιστράτευση, ορίζει τον διάδοχο Κωνσταντίνο γενικό αρχιστράτηγο και οι νίκες διαδέχονται η μία την άλλη με την απελευθέρωση της Μακεδονίας, της Ηπείρου και των νησιών του Αιγαίου.
Μετά τη δολοφονία του βασιλιά Γεωργίου Α΄ στην Θεσσαλονίκη το 1913, το κλίμα θα αλλάξει, γιατί με το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου το 1914, ο Βενιζέλος τάχθηκε στο πλευρό των Αγγλογάλλων της Αντάντ, και ο Κωνσταντίνος που ανέβηκε στο θρόνο, υπέρ της αυστηράς ουδετερότητος. Θα ακολουθήσει το κίνημα της Εθνικής Αμύνης του Βενιζέλου στην Θεσσαλονίκη και ο μεγάλος διχασμός, πυροδοτεί το μίσος. Η συμμετοχή μας στον νικηφόρο πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων, δικαιώνει πανηγυρικά τον Βενιζέλο που με πανέξυπνους διπλωματικούς χειρισμούς υλοποιεί εν μέρει το παμπάλαιο όνειρο της φυλής. Την αποβίβαση ελληνικού στρατού στη Σμύρνη, ενώ στις 28-7-1920 υπογράφει την Συνθήκη των Σεβρών, δημιουργώντας την Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών.
Τα μεγάλα όμως αυτά επιτεύγματα αντί να ενώσουν, διχάζουν τον ελληνισμό. Δύο απότακτοι αξιωματικοί, αντιβενιζελικοί, επιχειρούν να δολοφονήσουν στον σιδηροδρομικό σταθμό της Λυών τον Βενιζέλο και τον τραυματίζουν. Στην Αθήνα ξεσπούν βίαια επεισόδια. Παρακρατικοί Βενιζελικοί πυρπολούν τα γραφεία αντιβενιζελικών εφημερίδων, σπίτια πολιτικών αντιπάλων, το θέατρο της Μαρίκας Κοτοπούλη ενώ δολοφονούν τον Μακεδόνα πολιτικό, οραματιστή και πατριώτη ΄Ιωνα Δραγούμη. Αναρχία, χάος, μίσος και διχασμός απλώνεται παντού, ακόμα και στην Αμερική! Στην Ουάσινγκτον οι Βενιζελικοί εκκλησιάζονται στην Αγία Σοφία και ο βασιλικοί στην εκκλησιά Κωνσταντίνου και Ελένης. Αν και παντοδύναμος ο Βενιζέλος, προκηρύσσει διαρκούντος του πολέμου και χάνει τις βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου 1920. Αποχωρεί και εγκαθίσταται στο Λονδίνο, όπου νυμφεύεται την ΄Ελενα Σκυλίτση και μεταφράζει τον Θουκυδίδη.
