Λουτράκι – Αποστολή
Γιάννης Βασιλακόπουλος
Στο Λουτράκι, εδώ και δυο μέρες, είμαστε μάρτυρες ενός σταδίου αναγέννησης – όχι απλής αναμόρφωσης. Η Ελληνική Άρση Βαρών είναι το άθλημα που μας έχει κάνει πολλές φορές υπερήφανους, τότε που νιώθαμε εξαιτίας του Πύρρου Δήμα και των άλλων παιδιών, ότι ψηλώναμε ξαφνικά και πολύ, περισσότερο από τη σκιά μας. Και δεν ήταν σκιαμαχία, ούτε κυνήγι μαγισσών. Ήταν αλήθεια, ότι χάρη σε αυτήν την Αθλητική υπέρβαση είχαμε πάει … λίγο ψηλότερα που γράφει κι ο Σεφέρης. Μετά ήρθε μια κρίση… Έκτασης και διαρκείας… Που είχε να κάνει κυρίως με κόπωση αλλά και με την κακή συνήθεια κάποιων – λίγων, ευτυχώς- να χορεύουν γύρω από ένα δυνητικό ‘’πτώμα’’. Μόνο που, η Ελληνική άρση βαρών τους διέψευσε πανηγυρικά.
Το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Εφήβων – Νεανίδων και Παίδων – Κορασίδων, είναι η καλύτερη ‘’άσκηση ‘’ για αυτό. Γιατί εκεί βρίσκεις όχι μόνον το φυτώριο του Αθλήματος, αλλά και το πόσο θέλουν να ανεβάσουν το άθλημα επίπεδο. Κι εδώ τα πράγματα είναι ξεκάθαρα… Υπάρχει μια γενιά αθλητών και αθλητριών, με ταλέντο, πίστη και θέληση που’ χουν πάρει τον καμβά του Πύρρου και των άλλων παιδιών, θέλουν και μπορούν να αλλάξουν την ιστορία της Άρσης Βαρών, να φτιάξουν ξανά τη μοίρα της.
Κι υπάρχει και μια διοίκηση, αυτή η τωρινή, που αποτελούμενη κυρίως από γυναίκες, ξέρει από νοικοκύρεμα καλύτερα από τους άντρες και γνωρίζει στον απόλυτο βαθμό, πώς να στηρίξει υγιώς τις φιλοδοξίες των πιτσιρικάδων που είναι τα θεμέλια και το αύριο του αθλήματος. Αυτή είναι και η υπεραξία της διοργάνωσης του Λουτρακίου…
Ότι βλέπεις για πρώτη φορά, μετά από χρόνια, την ίδια στιγμή, πολλούς αθλητές και αθλήτριες με το ‘’μαχαίρι στα δόντια’’, έτοιμους να βγουν στην αρένα, σίγουροι τώρα ότι πάνε για να κερδίσουν…
