Του Γιάννη Βασιλακόπουλου
Από μια κυβέρνηση που πιθανότατα σε λίγες μέρες εκμετρά το ζην και της οποίας ηγείται ένας πρωθυπουργός που ‘’τιμά την ημέρα επιβολής της στρατιωτικής Χούντας’’ στη χώρα, μπορούμε να περιμένουμε τα πάντα…
Το πόρισμα αναφορικά με την Εθνική τραγωδία των Τεμπών δημοσιοποιήθηκε και αφήνει έκθετη την κυβέρνηση για εγκληματικά λάθη, αβλεψίες και παραλείψεις, αλλά 28 ημέρες πριν το άνοιγμα της κάλπης επέπρωτο να μην ακουστεί πολύ. Οι κυβερνητικοί ‘’εγκέφαλοι’’ δεν δυσκολεύτηκαν να βρουν επικοινωνιακό αντίβαρο και τα πρόθυμα, ‘’αντικειμενικά’’ τηλεοπτικά κανάλια δεν δυσκολεύτηκαν να αποφασίσουν: Εν τέλει, ναι . Η υπόθεση Γεωργούλη καθώς και η περίεργα ταυτόχρονη θέση δυο κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για την θεωρία της «κυβέρνησης ηττημένων» μπορεί και να έχουν περισσότερη αξία κι ενδιαφέρον από τις ζωές 57 (;) αδικοχαμένων συνανθρώπων και συμπολιτών μας. Αυτοί άλλωστε έχουν χαθεί εδώ και 53 μέρες. Και για μια κυβέρνηση σαν κι αυτή που χει τώρα το κουμάντο στη χώρα μας, αυτό είναι ένα διάστημα αρκετό για να παραγράψουμε στη μνήμη μας, το κυβερνητικό έγκλημα, να συγχωρέσουμε και να … κυλήσει παρακάτω η ζωή αφού τώρα οι απερχόμενοι κυβερνώντες έχουν … σοβαρή δουλειά, ενόψει της βασάνου της κάλπης της 21ης του Μάη. Κι αυτή δεν είναι άλλη από το να… νουθετήσουν τους ζωντανούς για το πόσο καλή κυβέρνηση είναι τούτη’ δω και πόσο … σκάρτοι είναι οι άλλοι, οι κακοί, οι απέναντι, που θέλουν να την αποκαθηλώσουν αυτήν εδώ την ‘’Αγία’’ κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Και σ’ αυτήν την τακτική, χαρακτηριστική κάθε καθεστώτος με πήλινα πόδια είναι πάντα χρήσιμος ένας, πόσο μάλλον δυο, Δούρειοι Ίπποι. Οι μηχανισμοί, δε, αυτής της συγκεκριμένης κυβέρνησης μπορούν εύκολα να ανακαλύψουν ή και να κατασκευάσουν τους χρειαζούμενους Δούρειους Ίππους ακόμη κι όταν δεν βρίσκονται εύκολα πρόθυμοι να παίξουν το ρόλο του πολυμήχανου Οδυσσέα για να σώσει μπόλικους… αμήχανους εξουσιολάγνους.
Όπως ήξεραν από την αρχή ότι δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να προκύψει κυβέρνηση ηττημένων, όταν θεμελίωναν την ανεδαφική θεωρία. Θα τους βόλευε αλήθεια ένα τέτοιο σενάριο, γιατί το κυβερνών κόμμα είναι που χάνει μέρα με τη μέρα κομμάτι από τη δύναμη του και δεν είναι απίθανο να’ ναι αυτό στην πλευρά των ηττημένων το ξημέρωμα της 22ας του Μάη.
Το ζήτημα είναι αλλού: Αν πάρουμε ως δεδομένο ότι οι κ. κ. Δραγασάκης και Τσακαλώτος δεν έχουν καμιά διάθεση – και βεβαίως ούτε πρόθεση – να ‘’πολιτογραφηθούν’’ ως Δούρειοι Ίπποι γιατί ‘’τσιμπάνε’’ τόσο εύκολα και μπαίνουν στην σχετική κουβέντα;
Θα δούμε και θα ακούσουμε πολλά τις προσεχείς τέσσερις εβδομάδες. Οι παγίδες που θα στηθούν θα επιχειρηθεί να είναι πολλές. Αν πετυχαίνουν τόσο εύκολα το στόχο τους τότε θα έχουν ισχύ κι αξία οι στίχοι του Καμπανέλη : «Στρατιώτη μου, τη μάχη θα κερδίσει, όποιος πολύ το λαχταρά να ζήσει. Όποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει, στρατιώτη μου για πόλεμο δεν κάνει»
