Του Γιάννη Βασιλακόπουλου
Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος έκανε δυναμική… ολική επαναφορά στην εσωτερική κεντρική πολιτική σκηνή αφού ο ‘’καλπασμός’’ της ΝΔ στην κάλπη της 21ης Μαΐου, για πολλούς απρόσμενος, αν όχι και εκτός λογικής, τον ανέδειξε βουλευτή, εκλεκτό των πολιτών της Ηλείας, όπου γεννήθηκε ο πατέρας του. Αν κάποιος δει μονάχα τους αριθμούς και τη σειρά εκλογής, μπορεί να υποθέσει ότι ο τέως δήμαρχος Αθηναίων, Επίτροπος Μετανάστευσης της Ε. Ε., υπουργός Τουρισμού, Υγείας, Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας, «δεν τα πήγε καλά», «ζορίστηκε» – κι όλα αυτά διότι εξελέγη τρίτος κάτι που σημαίνει ότι η πρωτιά του κόμματος ήταν η προϋπόθεση για την εκλογή του.
Βιαστικό συμπέρασμα. Όχι μόνον γιατί ο κ. Αβραμόπουλος περπάτησε για πρώτη φορά … εκλογικά την πατρογονική γη μετά από σχεδόν δεκαετή απουσία από τν εσωτερική πολιτική τριβή, αλλά και διότι ο ίδιος όπως είχε εξομολογηθεί στον γράφοντα λίγες εβδομάδες πριν τις εκλογές ‘’δεν είχε το άγχος της προσωπικής πρωτιάς, αλλά είχε ως προτεραιότητα την επικράτηση της παράταξης’’. Για αυτό και δεν ‘’φουλάρισε’’ για να πρωτεύσει ο ίδιος. Όσοι γνωρίζουν καλά τον άλλοτε ‘’δήμαρχο των δημάρχων’’ ξέρουν ότι αν ο Δημήτρης Αβραμόπουλος επεδίωκε κάτι τέτοιο θα το είχε επιτύχει.
Δεν έχασε χρόνο άλλωστε και αμέσως μετά την εκλογική αναμέτρηση της 21ης Μαΐου και εν αναμονή αυτής της 25ης Ιουνίου ξεκίνησε να … στέλνει μηνύματα ισχύος από το πεδίο που γνωρίζει όσο λίγοι – τη διπλωματία. Ο κ. Αβραμόπουλος προσκλήθηκε από τον πολύ στενό του φίλο, επανεκλεγέντα πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην τελετή ορκωμοσίας του. Παρευρέθη λοιπόν στο ‘’Λευκό Παλάτι’’ στην περιοχή Μπεστεπέ της Άγκυρας, το οποίο αντικατέστησε το Μέγαρο Τσάνκαγια του Κεμάλ και απέδειξε για πολλοστή φορά ότι δεν θεωρείται άδικα και τυχαία μετρ της επικοινωνίας στο εγχώριο πολιτικό γίγνεσθαι σε μια εποχή που η επικοινωνία, βάζει την ουσία σε πολύ μακρινό δεύτερο πλάνο.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που εκτιμούν ότι τόσο η παρουσία Αβραμόπουλου στη φαραωνική τελετή του ΡετζέπΤαγίπ Ερντογάν με τον οποίον συνδέεται με παλιά στενή φιλία από την εποχή που ο ‘’Σουλτάνος’’ ήταν έγκλειστος στη φυλακή από το βαθύ κράτος της Άγκυρας, ως δήμαρχος της Πόλης και ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, πρωτοστάτησε για την απελευθέρωση του, ως δήμαρχος Αθηναίων, όσο και η φωτογραφία του με τον «παλιό του γνώριμο», τ. αρχηγό της ΜΙΤ και νέο ΥΠΕΞ της γείτονος Χακάν Φιντάν, κρύβουν ένα μήνυμα προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Σε μια εποχή ‘’δύσκολων ισορροπιών’’ στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις ποιος άλλος – λένε με νόημα κάποιοι- θα μπορούσε να διαχειριστεί επιδέξια την ‘’λεπτή κόκκινη γραμμή’’ της συγκυρίας, σημειώνοντας επίσης με νόημα ότι ο κ. Αβραμόπουλος διέπρεψε και ως επίτροπος μετανάστευσης.
Βιαστικές διαρροές όλα αυτά, μια και επίκεινται οι εκλογές της 25ης Ιουνίου και αυτονόητο προαπαιτούμενο για την ενεργοποίηση του Δημήτρη Αβραμόπουλου στους ‘’δυνατούς του τομείς’’ της Διπλωματίας ή της μετανάστευσης, αποτελεί η αυτοδυναμία της ΝΔ. Ή, μήπως, όχι;
