Συνέντευξη στον Γιάννη Βασιλακόπουλο
Μια εξαιρετική νέα ηθοποιός, η Ελευθερία Πάλλα μιλά σήμερα στο NFN. Όταν ακούς την αίσθηση του μέτρου και το πάθος για το λειτούργημα του ηθοποιού να ανακατώνονται άναρχα, μα συνάμα αρμονικά στις σκέψεις και στις λέξεις της, τότε συνειδητοποιείς ότι αυτός ο υμνώδης προσδιορισμός του Χορν, το ”ηθοποιός, σημαίνει φως” έχει ως σήμερα ισχύ, σε πολλές περιπτώσεις γερή και στέρεη. Πρωταγωνιστεί σε μια πολύ επιτυχημένη Ελληνική σειρά τον ”Έρωτα φυγά” που άλλαξε εν πλώ τηλεοπτική στέγη και λέει χωρίς να μασά τα λόγια της την άποψη της για αυτήν την άκομψη και άβολη για τους συντελεστές της σειράς εμπειρία. Παράλληλα μιλά με καμάρι για τη συμμετοχή της στη θεατρική μεταφορά των μνημειωδών ”Αθλίων” του Ουγκώ, στην οποία συμμετέχει κάθε Σάββατο και Κυριακή στο “Θέατρον” του Κέντρου Πολιτισμού “Ελληνικός Κόσμος” σε μια συνέντευξη μεστή από ουσία κι ωριμότητα …
Ελευθερία είσαι μια νέα και όμορφη κοπέλα που ξεκίνησε λίγα χρόνια πριν σε ένα χώρο που είναι διαφορετικός από ότι ήταν κάποια χρόνια πριν. Η Ελευθερία Πάλα είκοσι και κάτι σήμερα , τί βρήκε στο θέατρο και εμπνεύστηκε και είπε εγώ θα πάω εκεί;
Από μικρή ηλικία το αποφάσισα από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου 5 με 8 χρονών ήθελα να ασχοληθώ με το θέατρο , είτε αυτό είχε να κάνει με το θέατρο καθαρά , είτε με το χορό και το τραγούδι , βρήκα μια διαφυγή , έναν τρόπο έκφρασης. Με συνεπήρε η ιδέα ότι μπορείς να ζήσεις διαφορετικές ιστορίες , ότι είχα την επιλογή να ζήσω μια διαφορετική ζωή μέσα από αυτό.
Δηλαδή βρίσκεις μια πραγματικότητα και μπαίνεις μέσα;
Ακριβώς. Ότι μπορεί η καθημερινότητά μου να είναι απλή και εγώ να μπορέσω να ζήσω μέσα από ένα χαρακτήρα μια ζωή σε άλλη εποχή σε άλλο σώμα.
Αυτό μουτζουρώνεται λίγο σήμερα με τις νέες συνθήκες στο θέατρο, στο σινεμά με αυτά που ακούμε με αυτά που γίνονται γύρω μας;
Δε μουτζουρώνεται ακριβώς. Μπαίνεις σε συγκεκριμένα καλούπια, όταν έχεις να κάνεις με δουλειά σε κατατάσσουν σε ρόλους που σου ταιριάζουν είτε ηλικιακά, είτε εμφανισιακά και αυτό σε δεσμεύει κάπως. Σίγουρα το πώς γίνετε το θέατρο σήμερα στις μέρες μας μπαίνουν πιο μεγάλες ταμπέλες και εξειδίκευση. Θα προτιμήσουν να πάρουν μια κοπέλα η οποία είναι από την Αθήνα ή είναι από την Πάτρα. Αν είσαι στο Λονδίνο θα πάρουν μια κοπέλα που είναι από τη Νορβηγία δε θα πάρουν μια Αγγλίδα να μιλήσει Νορβηγικά. Οπότε αυτό σε δεσμεύει λίγο. Από την άλλη υπάρχει περισσότερη ελευθερία σε άλλους τομείς . Ο χώρος έχει ανοίξει , πλέον δεν κοιτάμε τη σεξουαλικότητα. Δεν υπάρχουν τόσο μεγάλα ταμπού. Στο χώρο μπορεί να μπει ο οποιοσδήποτε είτε είναι άντρας , είτε γυναίκα και θα έχουν την ίδια εξέλιξη. Άτομα με ειδικές ανάγκες μπορεί να είναι ηθοποιοί, παλιά υπήρχε μεγάλο θέμα σε αυτό. Υπάρχουν λοιπόν και υπέρ και κατά.
Εγώ ασχολούμαι με το θέατρο και γράφω. Έχω την διαστροφή σε εισαγωγικά όποιο έργο βλέπω να προσποιούμαι πως διαβάζω το σενάριο και μου λείπει η κωμωδία του σήμερα. Ο «έρωτας φυγάς» είναι μια εκπληκτική σειρά και κάνει νέα πρεμιέρα την Πέμπτη νομίζω στον Αντέννα , αλλά είναι και αυτή μια σειρά περισσότερο δραματική , λείπει και από αυτή τη σειρά όμως η ευδιαθεσία , η γλαφυρότητα. Δε σου λείπει αυτό;
Μου λείπει πάρα πολύ η κωμωδία. Η κωμωδία είναι πολύ πιο δύσκολη και δυστυχώς είναι πιο δύσκολο να γίνει εμπορική. Έτσι όπως έχει γίνει η τηλεόραση στις μέρες μας , τα κανάλια και το κοινό προτιμούν σειρές καθημερινές που να μπορούν να παρακολουθούν με ευκολία . Ξέρουμε όλοι ότι για να γραφτεί καλή κωμωδία δεν μπορεί να είναι καθημερινή σειρά , αλλά εβδομαδιαία και περίπου 45 λεπτά, ώστε να βγει καλή η κωμωδία. Κι ενώ γράφονται καλές κωμωδίες τα κανάλια και οι εταιρείες παραγωγής δεν προτιμούν να τiς αγοράσουν, γιατί θεωρούν οτι μια καθημερινή σειρά θα έχει καλύτερο αντίκτυπο στην τηλεθέαση. Παρ’ όλα αυτά μια σωστή κωμωδία λείπει πάρα πολύ από όλους όσοι ασχολούνται με το χώρο, αυτό ακούω. Θεωρώ ότι οι παραγωγοί φοβούνται το πόσο πολιτικά ορθό πλέον είναι να κάνουνε πλάκα για κάποια θέματα , μια σωστή κωμωδία είναι όμως εκεί για να ξεμπροστιάσει την κοινωνία.
Εγώ που είμαι λίγο παλιότερος από σένα έχω δει ότι τα φαινόμενα της κωμωδίας πιο παλιά και δεν διακωμωδούσαν κάτι προσβλητικά, έδιναν στους ανθρώπους διεξόδους να ευθυμήσουν και να ξεχάσουν την δύσκολη πραγματικότητα που πιθανόν να ζούσαν. Γιατί δεν μπορεί να γίνει αυτό σήμερα;
Γιατί πιστεύω οτι ο κόσμος αποζητά πλέον τη διασκέδαση και να ξεφύγει με τα κοινωνικά δίκτυα,το Τικ Τοκ , το youtube, εστιάζουν σε αυτά και δεν εστιάζουν σε ένα ψυχαγωγικό έργο. Για μένα αυτό είναι λάθος. Το έργο μπορεί να σε παρακινήσει και να πάρεις πάρα πολλά μηνύματα , αυτό μπορεί να το κάνει μια σωστή κωμωδία.
«Έρωτας φυγάς». Υποδύεσαι πολύ καλά το ρόλο της Άννας και δίνεις πόντους στην ιστορία με την ερμηνεία και την παρουσία σου. Θέλω να σου πω όμως οτι αυτό το πέρα δώθε με χάλασε λίγο, με ξένισε εννοώ , γατί δεν το έχω ξαναδεί τόσο έντονα. Έχεις μια εικόνα , μια άποψη για το τί μπορεί να έχει γίνει και αναφέρομαι στο οτι η σειρά έφυγε από κάπου , πήγε κάπου αλλού.
Αυτό μας στεναχώρησε και εμάς πολύ. Θεωρώ λάθος του καναλιού το οτι αποφάσισε να κόψει μια σειρά την ώρα που η τηλεθέαση πήγαινε τόσο καλά. Πιστεύω ήταν ένα επιχειρηματικό λάθος και άφησε και πολλούς ανθρώπους ξεκρέμαστους στα μέσα της σεζόν με τον φόβο οτι δεν θα έχουν δουλειά. Μετά προσφέρθηκαν άλλα κανάλια να αγοράσουν τη σειρά, επειδή είδαν την επιτυχία της. Πηγαίνουμε τώρα στον Αντέννα κάθε Πέμπτη και Παρασκευή στις 9 με φόβο είναι η αλήθεια , γιατί έφυγε η σειρά από την τηλεόραση ενάμιση μήνα τώρα και μπαίνει σε μια καλή ώρα , αλλά έχει άλλο ανταγωνισμό πλέον . Το κοινό που την παρακολουθούσε μπορεί τώρα να μην μπορεί να την δει αφού δεν θα είναι καθημερινή , θα είναι δύο φορές την εβδομάδα. Περπατάμε σε καινούργια λημέρια. Αν πάει καλά σίγουρα θα ευνοηθούμε κι εμείς.
Οι πρωταγωνιστές της σειράς είναι άνθρωποι που εκτιμώ πολύ, με διαδρομή στο χώρο . Τι κερδίζει η Ελευθερία συνυπάρχοντας με αυτούς τους ανθρώπους;
Είναι τρελό μάθημα το πως έχουν μάθει αυτοί οι άνθρωποι και το έχουν κάνει δεύτερη φύση τους, κάθε φορά χρησιμοποιούν το κείμενο διαφορετικά και παίζουν με το σενάριο, δημιουργούν κάτι είναι μάθημα.
Μπορείς να μας πεις και ένα ακίνδυνο spoiler ;
Οτι δυστυχώς η Μαριέττα, η Πέμυ Ζούνη θα έχει κάποιο ιατρικό πρόβλημα. Δεν θα είναι καλά και θα αργήσουμε να μάθουμε τί έχει.
Σε βλέπω να παίζεις και στους “Άθλιους” του Ουγκό ένα μεγαλειώδες κείμενο. Αναμετριέσε με αυτό ; Και αλήθεια απάντησέ μου και σε κάτι άλλο πως οραματίζεσαι την Ελευθερία σε μια δεκαετία από τώρα;
Είναι πολύ μεγάλη τιμή να παίζω σε ένα έργο σαν κι αυτό. Μιλάμε για ένα μυθιστόρημα που παραμένει διαχρονικό αιώνες. Τη μεταφορά του στο θέατρο την έχει κάνει η Κωνσταντίνα Νικολαϊδη, η σκηνοθεσία και η διασκευή είναι πολύ επιτυχημένη, γιατί είναι για παιδιά και αισθάνομαι ότι παίρνω μια μεγάλη ευθύνη που υποδύομαι έναν τέτοιο ρόλο γιατί τα παιδιά είμαι δύσκολο κοινό. Παρ’ ολα αυτά έχουμε πολύ καλή ανταπόκριση από το κοινό , τα παιδιά δένονται με τους χαρακτήρες, αυτό μας δίνει μεγάλη ικανοποίηση. Τώρα στο άλλο θα ήθελα πραγματικά σε 10 χρόνια να έχω καταφέρει να έχω υποδυθεί και άλλους μεγάλους χαρακτήρες να βρίσκομαι στην διαδικασία πειραματισμού και εξερεύνησης άλλων συγγραφέων που γράψανε χαρακτήρες σαν κι αυτούς και θα ήθελα σε 10 χρόνια να είμαι πιο κοντά στο να βρω την ελευθερία μέσα μου. Για οικογένεια τώρα δεν είναι κάτι που το βάζεις στόχο είναι κάτι που έρχεται. Ναι θα με έβλεπα μητέρα , είναι κάτι που με ενδιαφέρει αλλά δεν πιστεύω οτι είναι κάτι που το κυνηγάς.
