Γράφει ο Γιάννης Βασιλακόπουλος
Σκληρές εικόνες και ακατέργαστα σκληρές μνήμες. Χιμάρα, στα χρόνια του Χότζα. Ένα παιδί τότε, Ελληνόπουλο με καρδιά λιονταριού απροσπέλαστη σωματική ρώμη και μάτι αδάμαστο, που δεν φυλακίζεται παρά ταξιδεύει ανεμπόδιστο στην από δω πλευρά των συνόρων, αφηγείται όσα, δύσκολο να τα ‘’χωνέψει’’ ο νους κάθε ελεύθερου ανθρώπου. Σήμερα κάπου σαράντα χρόνια μετά, τα πράγματα έχουν αλλάξει άρδην. Το Αλβανικό καθεστώς έχει πλέον φορέσει δημοκρατικό ‘’μανδύα’’, και το παιδί έχει γίνει πια εθνικό Σύμβολο. Το Ελληνόπουλο του παραπετάσματος εξελίχθηκε στον Πύρρο όλης της Ελλάδας. Πέρασαν κάπου τριάντα χρόνια στη διάρκεια των οποίων ο Πύρρος τίμησε τη χώρα μέσω του Αθλητισμού, μετά εξελίχθηκε, διάβασε, ταξίδεψε…
Εκπροσώπησε τη χώρα μας στα διεθνή φόρα της Άρσης Βαρών κάνοντας πράξη τον υψηλό συμβολισμό του ότι ‘’κουβαλά την Ελλάδα στις πλάτες του’’. Διέδωσε πολιτιστικά αιτήματα χρόνων μέσα από τη συμμετοχή του στα διεθνή όργανα της Άρσης Βαρών και μάλιστα από θέσεις υψηλού κύρους, ευθύνης και συμβολισμού.
Αυτή είναι μια μόνον από τις πολλές διαφορές του Πύρρου όλων των Ελλήνων με τους υπόλοιπους Έλληνες υποψηφίους Ευρωβουλευτές.
Ο Πύρρος ζητεί την ψήφο των πολιτών όχι σαν πολιτικό στέλεχος με κομματικά στεγανά, αλλά σαν σύμβολο που δεν μπαίνει σε καλούπια. Ζητεί την ψήφο των πολιτών, όχι ως καριερίστας πολιτικός, αλλά ως πολίτης που έχει ήδη αυξημένο δείκτη προσφοράς και ενσυναίσθησης. Η προσφορά δεν μπαίνει σε πλαίσια, δεν έχει χρώμα…
Ο Πύρρος έχει γυρίσει την Ελλάδα πολλές φορές. Τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Γιατί τώρα ο άνθρωπος – σύμβολο του Ελληνικού Αθλητισμού δεν εισπράττει παράπονα, όπως δεκάδες γαλάζιοι συνυποψήφιοι του. Δεν αντιμετωπίζει τη φθορά της σχέσης πολίτη – πολιτικής, αλλά εισπράττει την πάγκοινη αναγνώριση, την ευγνωμοσύνη για όσα έχει προσφέρει.
Σαρώνει την Ελλάδα από άκρο σε άκρο, σαρώνει και στη διάθεση στήριξης των πολιτών.
Το ίδιο κλίμα αναμένεται να αποτυπωθεί και στην Κρήτη, όπου ο σημαντικός Έλληνας θα βρεθεί το προσεχές Σαββατοκύριακο. Και το σημαντικό είναι ότι ο Πύρρος δεν κουβαλά κάποια προκάτ συνταγή επιτυχίας. Κοιτά τους πολίτες με ειλικρίνεια στα μάτια … Και κάνει, τίποτα περισσότερο, ή τίποτα λιγότερο από ότι κάνει σε όλη του τη ζωή, με ή χωρίς θεσμικό ρόλο … Προσφέρει .
