Του Βασίλη Σπυρόπουλου
Ο πόλεμος δεν είναι κάτι καινούριο στο Σουδάν. Από την δεκαετία του ’50 οι εμφύλιες συγκρούσεις σταματούν και ξαναρχίζουν με τον ίδιο τρόπο που οι εποχές του χρόνου διαδέχονται η μία την άλλη. Στην αφρικανική χώρα, μία από τις φτωχότερες του κόσμου, οι άνθρωποι προσπαθούν να βρουν το κουράγιο και την δύναμη να επιβιώσουν μέσα στον αχό και την αντάρα των όπλων. Αυτή την φορά, ο πόλεμος διεξάγεται, από τον περασμένο Απρίλιο, μεταξύ του επικεφαλής του στρατού, Άμπντελ Φάταχ αλ Μπουρχάν, και του πρώην αναπληρωτή του, στρατηγού Μοχάμεντ Χαμντάν Νταγκλό, του αρχηγού των παραστρατιωτικών Δυνάμεων Ταχείας Υποστήριξης (FSR). Χιλιάδες άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, ενώ τουλάχιστον έξι εκατομμύρια αναγκάστηκαν να αφήσουν τις εστίες τους και να βρουν καταφύγιο σε κάποιον πιο ήρεμο (;) τόπο. Το σύνολο των εκτοπισμένων φθάνει και ίσως ξεπερνά τα 9 εκατομμύρια, εάν συνυπολογίσει κανείς όσους εκτοπίστηκαν από προηγούμενες παρόμοιες συγκρούσεις.
Στα πρόθυρα λιμού το 95% του πληθυσμού
Ο άμαχος πληθυσμός έχει να αντιμετωπίσει, πέρα από τις σφαίρες και την βία, και την τεράστια καθημερινή δυσκολία εξεύρεσης τροφής. Μόλις το 5% των συνολικά 48 εκατομμυρίων κατοίκων του Σουδάν έχουν την δυνατότητα ενός πλήρους γεύματος την ημέρα, σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος, που «κρούει τον κώδωνα» του κινδύνου για μια χώρα «στο χείλος της κατάρρευσης». Σε όλη τη χώρα, 18 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν υπό το καθεστώς οξείας επισιτιστικής ανασφάλειας και μετά βίας μπορούν να στηριχθούν από ανθρωπιστικές οργανώσεις, οι οποίες αντιμετωπίζουν εμπόδια στις μετακινήσεις τους και δεν διαθέτουν επαρκή χρηματοδότηση. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, «περίπου πέντε εκατομμύρια άνθρωποι είναι στο χείλος της καταστροφής, στο τελευταίο στάδιο πριν από τον λιμό», ενώ ένα παιδί χάνει τη ζωή του κάθε δύο ώρες στο Νταρφούρ. Οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις είναι ελάχιστες και οι περισσότερες δεν πρόλαβαν καν να καλλιεργηθούν, εξαιτίας των συνεχών μετακινήσεων των ανθρώπων και των πυρκαγιών που έβαλαν στα χωράφια μέλη των δύο εμπόλεμων πλευρών.
Εμπλοκή ξένων στην εμφύλια διαμάχη;
Αν και η πρόσφατη σύγκρουση στο Σουδάν ξεκίνησε από το μίσος και την έχθρα μεταξύ δύο στρατηγών, φαίνεται ότι η άμεση ή έμμεση εμπλοκή τρίτων είναι σχεδόν σίγουρη. Σύμφωνα με πληροφορίες, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στηρίζουν τις παραστρατιωτικές Δυνάμεις Ταχείας Υποστήριξης (FSR), αν και αρνούνται ότι τους προσφέρουν στρατιωτικό εξοπλισμό. Η Αίγυπτος φαίνεται ότι στηρίζει τον στρατό του Σουδάν, όπως λέγεται σε μικρότερο βαθμό από ό, τι νομίζουν οι περισσότεροι.
Στην ευαίσθητη αυτή περιοχή του πλανήτη, εμφανίστηκαν από την πρώτη στιγμή πέρυσι και Ευρωπαίοι. Ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι είχε τον περασμένο Σεπτέμβριο συνάντηση με τον αρχηγό του Σουδανικού στρατού, Άμπντελ Φάταχ αλ Μπουρχάν, με τον οποίο συζήτησαν «τις κοινές προκλήσεις ασφαλείας που αντιμετωπίζουν, και πιο συγκεκριμένα τις δραστηριότητες παράνομων στρατιωτικών ομάδων που χρηματοδοτούνται από την Ρωσία».
Η «σπόντα» του Ζελένσκι ήταν για την μισθοφορική Ομάδα Βάγκνερ, η οποία εκτιμάται ότι υπερασπίζεται «τα δίκαια» των παραστρατιωτικών Δυνάμεων Ταχείας Υποστήριξης (FSR), με την απευθείας συνδρομή της Μόσχας. Το Κίεβο, από την πλευρά του, με ομάδες Ειδικών Δυνάμεων, επιχειρεί στο πλευρό του στρατού του Σουδάν. Φυσικά, δεν σταματά εδώ η λίστα των εμπλεκόμενων στην ένοπλη διαμάχη. Κάποιοι κάνουν λόγο ακόμη και για ανάμειξη πολιτοφυλακών και μαχητών του Ισλαμικού Κράτους, που θα περιπλέξει ακόμη περισσότερο την ήδη αδιέξοδη κατάσταση.
