- Γράφει ο Γιάννης Βασιλακόπουλος
Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, ο γέννημα – θρέμμα των ανατολικών συνοικιών του Λονδίνου, κινηματογραφικός δημιουργός που δικαιωματικά τον συνόδευε για δεκαετίες, το παρατσούκλι ”ο μάγος του σασπένς”, ήταν αυτός που καθιέρωσε κάποιες ”παραξενιές” του, ως κινηματογραφικά τρικ. Σε μια εποχή που ο σκηνοθέτης ήταν ένας αφανής, ως κι αόρατος στον πολύ κόσμο – όσο κι ακρογανιαίος – παράγοντας στη δημιουργία της ταινίας ξεκίνησε και σιγά – σιγά έκανε συνήθεια τις δικές του εμφανίσεις ”cameo” στις δημιουργίες του.καμέο ρόλος, επίσης αποκαλούμενος καμέο εμφάνιση, ή απλώς καμέο, είναι μια σύντομη εμφάνιση ενός γνωστού προσώπου ή χαρακτήρα σε διάφορα μέσα. Αυτοί οι ρόλοι είναι γενικά μικροί, με πολλούς από αυτούς να είναι βουβοί. Η αναγνωρισμένη από τους κριτικούς ταινία Νύχτα αγωνίας (1945) περιέχει την πρώτη καταγεγραμμένη τέτοια εμφάνιση από τον σκηνοθέτη Άλφρεντ Χίτσκοκ. Αυτός ο παχουλός κύριος που βλέπουμε φευγαλέα, σε στιγμές της ”Νύχτας αγωνίας”, του ”Περιμένοντας τον Γκοντό” ή του ”Ψυχώ” είναι ο μεγάλος Βρετανός δημιουργός. Αυτό το ”Χιτσκοκικό Χούι” μετέφερε αλλά κι εξέλιξε στα Ελληνικά πλατό ο Αλέκος Σακελλάριος. Και τούτο διότι κάποια από τα δικά του σύντομα ”περάσματα” σε δικές του ταινίες είχαν σημασία στο ξετύλιγμα του μύθου, αποτελώντας ”κλειδιά” για την ιστορία – για αυτό και σε πολλές περιπτώσεις οι ”ρόλοι” αυτοί, είναι κάτι περισσότερο από cameo περάσματα, προσεγγίζοντας τα χρονικά και σεναριακά όρια του κινηματογραφικού χαρακτήρα.
Η πρώτη ταινία που τον βλέπουμε είναι η θρυλική «Οι Γερμανοί ξανάρχονται». Αρκούν μερικά καρέ μόνο και ο Αλέκος Σακελλάριος βρίσκεται στο πλευρό του φοβισμένου Βασίλη Λογοθετίδη. Είναι η σκηνή του καυγά στην αρχή της ταινίας που ταρακουνά τον πρωταγωνιστή «Θόδωρο». Η ταινία είναι του 1946 και ο Αλέκος Σακελλάριος υπογράφει την σκηνοθεσία. Από τότε μέχρι και το τέλος της ζωής του ο Αλέκος Σακελλάριος έμεινε εμφανισιακά ίδιος, με το βλέμμα του -πάντοτε- να εκφράζει με καθαρότητα το συναίσθημα του ρόλου του.
Αρκετά χρόνια μετά, στα 1962, και στην ταινία «Η νύφη το’ σκασε», όπου πρωταγωνιστε η Τζένη Καρέζη. Ο Αλέκος Σακελλάριος εμφανίζεται προς το τέλος της ταινίας, όταν η …καταζητούμενη νύφη ταξιδεύει με μουσικούς πάνω σε ένα τρίκυκλο. Η παρέα του Αλέκου Σακελλάριου, προπορευόμενη με το ΙΧ, ακούει τους μουσικούς και τους ζητά να παίξουν σε ένα μικρό γλέντι στη Θήβα, όπου και θα λάβουν μισθό, αλλά και το κρασί θα είναι εξασφαλισμένο, Εκεί, μάλιστα, λίγο και θα συναντούσε η πρωταγωνίστρια τον αγαπημένο της. Χωρίς την παρέμβαση του τύπου που υποδύεται ο Σακκελάριος, η συνάντηση των δυο ερωτευμένων νέων δεν θα γινόταν ποτέ.
Τέσσερα χρόνια μετά, το 1966 ο Αλέκος Σακελλάριος πιάνει ένα μεγαλύτερο ρόλο στο έργο «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια». Ο Αλέκος Σακελλάριος, ως πρόεδρος της ΓΣΕΕ καλείται να κατευνάσει την οργή του εργοστασιάρχη Λάμπρου Κωνσταντάρα ή «Αντώνη Δέλβη» και να… καθυστερήσει το «μπιλιετάκι» για την «Αγλαΐα» ή αλλιώς «Γιώργο», Δημήτρη Παπαμιχαήλ που εμφορείται από φιλειρηνικές ιδέες και «φουντώνει τα μυαλά» των εργατών για απεργία. Ο Αλέκος Σακελλάριος, μάλιστα, εμφανίζεται δύο φορές στην ταινία και η φιγούρα του μάς είναι αξέχαστη.
Η ταινία «Καλώς ήρθε το δολάριο» προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες το 1967. Πρωταγωνίστρια μαζί με τον Γιώργο Κωνσταντίνου είναι η δεύτερη σύζυγος του Αλέκου Σακελλάριου, Νίκη Λινάρδου και ο σεναριογράφος κρατά έναν πολύ μικρό ρόλο ως… περιπτεράς στη γειτονιά του ντροπαλού καθηγητή αγγλικών που παραδίδει ιδιαίτερα στην κακόφημη τότε περιοχή της Τρούμπας και το μπαρ «Blue Black». Ο περιπτεράς θυμίζει στον μεγαλύτερο αδελφό του «Φίλιππου», που έχει λόξα με τα κοινά, ότι πλέον το βερεσέ έχει ξεφύγει και το τεφτέρι, αν δεν πληρώσει, θα πάψει να γράφει.
Στα επόμενα τρία χρόνια, ο Αλέκος Σακελλάριος θα κάνει όχι μία, ούτε δύο, αλλά τέσσερις κινηματογραφικές εμφανίσεις. Το 1970 ο Αλέκος Σακελλάριος κάνει ίσως το πιο κωμικό του πέρασμα στην ταινία «Η θεία μου η χίπισσα». Η σκηνή είναι γυρισμένη στα Μάταλα της Κρήτης, όπου η Ρένα Βλαχοπούλου, ο Ανδρέας Μπάρκουλης και ο Γιάννης Μιχαλόπουλος αναζητούν τα «παιδιά των λουλουδιών», Νόρα Βαλσάμη και Βασίλη Τσιβιλίκα. Στην προσπάθειά τους να πλησιάσουν την περιοχή και να βρουν τους δύο νέους που έφυγαν τόσο ξαφνικά από την Αθήνα, συναντούν πολλούς από τους χίπηδες. Ο Αλέκος Σακελλάριος είναι ένας από αυτούς. Φορά περούκα, άσπρα ρούχα, η φωνή του είναι τόσο λεπτή και απαντά στα γαλλικά. Δεν βοηθά διόλου τους πρωταγωνιστές που αποφασίσουν να ντυθούν αναλόγως για να κάνουν τον έλεγχό τους για τα παιδιά. Αλλά και στο ”Η Ρένα είναι οφ σάιντ” όπου υποδύεται έναν οπαδό του Παναθηναικού που ξηλώνει το πουλοβερ του στις εξέδρε του γηπέδου της Λεωφόρου, σε απόγνωση από μια διαφαινόμενη ήττα της ομάδας του.
Ο Ορέστης Λάσκος, στο ”Τρίτη και 13” και στο ”Άλλος για το εκατομμύριο” καθώς και οι Γιάννης Δαλιανίδης και Ντίνος Δημόπουλος σε κάποιες δημιουργίες τους μιμήθηκαν εκ των υστέρων τον Χίτσκοκ και τον Σακελλάριο με ”cameo” περάσματα που σταδιακά έγιναν ένα ”σκαμπρόζικο” κόλπο που φαίνεται ότι άρεσε στο κοινό.
