Του Αντώνη Μακατούνη
Ο ρόλος του άφησε… εποχή και είναι σημείο αναφοράς στη ελληνική τηλεόραση. Υποδύθηκε τον δολοφόνο με το «παγωμένο» βλέμμα, τον άνθρωπο που δεν θα ήθελες να έχεις απέναντι σου ή να σε καταδιώκει. Παράλληλα όμως τον άνθρωπο που λατρεύουμε να… μισούμε, τον «Λημνιό», στο σίριαλ που έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον του ελληνικού κοινού με τίτλο «Κάνε ότι κοιμάσαι» και έχει βραβευθεί με το Βραβείο Καλύτερης Τηλεοπτικής Σειράς τον περασμένο Σεπτέμβρη στον 18ο Διεθνή Διαγωνισμό Seoul International Drama Awards 2023.
Ο λόγος για τον σπουδαίο ηθοποιό Αλέξανδρο Καλπακίδη που μίλησε αποκλειστικά στο nofakenews.gr και αναφέρθηκε εκ παραλλήλου και στη συμμετοχή του στο θεατρικό έργο- φαινόμενο, στους 12 Ενόρκους που «ανεβαίνει» για ένατη χρονιά στο θέατρο «Αλκμήνη» και είναι μία εκ των μακροβιότερων θεατρικών παραστάσεων όλων των εποχών στη χώρα μας.
“Είχε μεγάλη δυσκολία είναι η αλήθεια να υποδυθώ τον ρόλο, αλλά στους ηθοποιούς αρέσουν πάρα πολύ αυτοί οι ρόλοι. Τις προάλλες είχα πάει να ψωνίσω κάτι και είπαν οι εργαζόμενοι, α… ήρθε ο “Λημνιός”, είχε πολύ πλάκα. Επανέρχομαι, για τον ηθοποιό είναι πάρα πολύ ωραίο κίνητρο, να παίζει τέτοιους ρόλους διότι προφανώς δεν είμαστε… δολοφόνοι, επομένως πρέπει να ψάξεις να βρεις με διάφορους τρόπους πώς- ας πούμε- εσύ ίσως σε μία αντίστοιχη δεδομένη παρανοϊκή τέτοιου είδους κατάσταση θα συμπεριφερόσουν. Έκανα μεγάλη έρευνα από κάποιους ηθοποιούς -κυρίως Αμερικανούς σε αυτή την περίπτωση γιατί τα καταφέρνουν πολύ καλά σε κάτι τέτοιο- όπως ο Ντένζελ Ουάσινγκτον στο Equalizer. Το βλέμμα του και ο τρόπος που κοιτά και σκοτώνει τους εχθρούς του και είναι ανέκφραστος χωρίς να ”σπάει” καθόλου το πρόσωπό του. Εννοείται από τον Άγγλο ηθοποιό, τον Άντονι Χόπκινς αλλά και τον Αλ Πατσίνο κυρίως στο Νονό 2. Προς Θεού δεν συγκρίνω τον εαυτό μου με αυτούς τους ηθοποιούς, μην παρεξηγηθώ… Κάνεις μία έρευνα και προσπαθεί ο κάθε ηθοποιός με το δικό του τρόπο να βρει αυτό που μπορεί να τον οδηγήσει στο αποτέλεσμα που θέλεις να βγει, εν προκειμένω για τον Λημνιό. Φυσικά και μέσα από τη δική μου φαντασία. Προσπάθησα πάρα πολύ να αφαιρέσω από την υποκριτική μου, παρά να προσθέσω στοιχεία ώστε να δείξουμε ότι αυτός είναι κακός” αναφέρει αρχικά ο πολυτάλαντος ηθοποιός.
Η ξενοφοβία από ξένους στον ίδιο τόπο!
Για τη συμμετοχή του στο θεατρικό- έργο φαινόμενο, τους 12 Ενόρκους που «ανεβαίνει» για ένατη χρονιά στο θέατρο «Αλκμήνη» και είναι μία εκ των μακροβιότερων θεατρικών παραστάσεων όλων των εποχών στη χώρα μας -όπως προαναφέρθηκε- προσθέτει, “Φέτος κάνω το ρόλο του ανθρώπου που φοβάται τους ξένους παρότι και ο ίδιος ξένος ο οποίος πήγε στην Αμερική για να εκπληρώσει το Αμερικανικό όνειρο και έχει φτιάξει μία επιχείρηση με γκαράζ και άλλα συναφή και νομίζει ότι κάτι έκανε. Τους “καινούριους ξένους” που καταφθάνουν τους θεωρεί εχθρούς για τον ίδιο. Αυτό είναι ένα σύνδρομο, επειδή έχω ζήσει στο εξωτερικό- στη Γερμανία για κάποια χρόνια- που έχουν πολλοί, ακόμα και Έλληνες που ζουν πολλά χρόνια εκεί, όταν έρχονται οι ξένοι αναρωτιούνται γιατί έρχονται, τί θέλουν εδώ σε εμάς. Είναι ξενοφοβία από… ξένους σε ένα τόπο. Είναι ένας πολύ ωραίος παραλογισμός. Αυτό το ρόλο (σ.σ. Ένορκος υπ. αριθμ. 10) κάνω φέτος, έγινε μία αλλαγή ρόλων -σε σχέση με πέρυσι- με τον Τάσο Γιαννόπουλο”, σημειώνει ο Αλέξανδρος Καλπακίδης.
Εν συνεχεία συμπληρώνει, “Επειδή είμαστε πολλά χρόνια εκεί- εμένα είναι η 5η μου σαιζόν- έκανε κάτι σοφό η Κωνσταντίνα Νικολαΐδη (σ.σ. η Σκηνοθέτιδα) να αλλάξουμε κάποιοι κάποιους ρόλους, γιατί από ένα σημείο και μετά κουράζεσαι να παίζεις το ίδιο πράγμα. Επομένως αλλάξαμε τους ρόλους και είναι σαν να παίζεις σε μία καινούρια παράσταση. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που έχει μεγάλη απήχηση στον κόσμο. Αν βρεθούν κάποιες λίγες κενές θέσεις είναι μετά από περίπου ένα μήνα, αυτό είναι τεράστια επιτυχία και προφανώς κάτι καλό κάνουμε εκεί”.
Βλέπουμε στο τέλος πάρα πολύ κόσμο που είναι συγκινημένος και δακρύζει
Ομολογουμένως είναι μία πολύ “δυνατή” παράσταση σε ουσιώδη μηνύματα που σου αλλάζει την οπτική και προκαλεί συγκίνηση, “Βλέπουμε στο τέλος πάρα πολύ κόσμο που είναι συγκινημένος, που δακρύζει, ειδικά κάποιες μανάδες επειδή κρίνεται το μέλλον ενός παιδιού. Είναι πολλές γυναίκες που προφανώς έχουν παιδιά, στο τέλος είναι δακρυσμένες και χειροκροτούν. Είναι πολύ συγκινητικό, κάθε βράδυ είναι κάτι ξεχωριστό…” τονίζει ο κ. Καλπακίδης.
Εν κατακλείδι ο πολύ αξιόλογος ηθοποιός αναφέρθηκε στα μελλοντικά σχέδια, “Θεατρικά η παράσταση “12 Ένορκοι” θα συνεχίσει και την επόμενη σαιζόν και νομίζω για πολλά χρόνια. Θέλω να κάνω κάτι ακόμα θεατρικά, γενικά έχω πολλά στο νου μου, αλλά πηγαίνω και βήμα- βήμα…”.
