Του Κώστα Παππά
Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε όλοι αποδέκτες εικόνων αποκάλυψης μετά τον καταστροφικό σεισμό στην Τουρκία. Ενώ ακόμα δεν έχει σταματήσει η καταγραφή των νεκρών στην μακρά μακάβρια λίστα των νεκρών, κανείς δεν γνωρίζει πως θα είναι η κατάσταση στη γειτονική χώρα όταν ο απολογισμός αυτός θα ολοκληρωθεί τις επόμενες εβδομάδες.
Κανείς δεν γνωρίζει πόσοι τελικά θα είναι οι νεκροί με τις εκτιμήσεις να κάνουν λόγο ακόμα και για 50.000 ψυχές που χάθηκαν κάτω από τα ερείπια στην Τουρκία και τη Συρία.
Την ίδια στιγμή οι υποδομές σε αυτές τις αχανείς εκτάσεις που αριθμούν εκατομμύρια κατοίκους είναι ισοπεδωμένες και κανείς επίσης δεν μπορεί επίσης να εκτιμήσει τον κοινωνικό αντίκτυπο από τα χιλιάδες ορφανά παιδιά ή τους ανθρώπους που είδαν ολόκληρη την οικογένειά τους να χάνεται στο σεισμό.
Ηδη από τη γειτονική χώρα τα μαντάτα που φθάνουν στο “Σουλτάνο” Ερντογάν δεν είναι καθόλου καλά. Ο ένας μετά τον άλλο δημοτικοί άρχοντες των περιοχών του στέλνουν μήνυμα να μην τολμήσει να τους επισκεφθεί και μιλούν ανοικτά για κακοτεχνίες που το βαθύ κράτος της Τουρκίας επέτρεψε , ώστε να ευνοηθούν οικονομικά κάποιες κατασκευαστικές εταιρείες φιλικές στο καθεστώς.
Στην γειτονική χώρα υπάρχουν ακόμα και φωνές που ζητούν την μετάθεση των εκλογών, καθώς πολύ δύσκολα η Τουρκιά θα καταφέρει τους επόμενους μήνες να διαχειριστεί τα ρίχτερ της απόγνωσης των ανθρώπων.
Όλα αυτά μάλιστα σε μια περιοχή που ο Ερντογάν είχε καλά εκλογικά ποσοστά στο παρελθόν. Αν αναλογιστεί κάποιος πως οι επικείμενες εκλογές του Μαϊου ήταν ούτως ή άλλως δύσκολη εξίσωση για τον Ερντογάν, τότε μπορούμε να καταλάβουμε οτι ο τουλάχιστον ζαλισμένος κρατικός μηχανισμός της χώρας πολύ δύσκολα θα καταφέρει να ανταποκριθεί έστω και στα τυπικά το επόμενο χρονικό διάστημα.
Τα ρίχτερ του σεισμού λοιπόν δονούν ανελέητα και την ίδια την εξουσία του Ερντογάν , ο οποίος καλείται να διαχειριστεί οτι πιο δύσκολο μπορεί μια κυβέρνηση ανά τον κόσμο, μια τεράστια φυσική καταστροφή με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς.
Το ζήτημα της διαχείρισης λοιπόν αυτής της κρίσης και όχι πλέον των υπολοίπων που σοβούσαν στην τουρκική κοινωνία είναι πιθανό να αλλάξει δραματικά τα δεδομένα εναντίον του Ερντογάν , καθώς η αντιπολίτευση θα έχει πεδίον δόξης λαμπρόν στο επίπεδο της κριτικής για τα προβλήματα που μοιραία θα κάνουν πλέον καθημερινή παρέα στον Τούρκο ηγέτη. Την στιγμή μάλιστα που ταυτόχρονα οι πολεμικές μηχανές της Τουρκίας δεν έχουν σιγήσει στο μέτωπο της Συρίας.
Ήρθε λοιπόν η ώρα ο Ερντογάν να αναμετρηθεί με την ίδια την ιστορία που έφερε ο σεισμός στην Τουρκία. Κάτω από τα ερείπια λοιπόν είναι δεδομένο οτι θα είναι θαμμένες και οι ευθύνες , οι δικές του και του καθεστώτος του. Από αυτές τις ευθύνες πολύ δύσκολα θα μπορέσει να ξεφύγει και μάλιστα σε μια εκλογική πορεία που ήταν ήδη ναρκοθετημένη από σύσσωμη την τουρκική αντιπολίτευση. Η λογική λέει οτι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα μια τέτοια εθνικών διαστάσεων κρίση δεν είναι δυνατόν να είναι διαχειρίσιμη σε λίγους μήνες. Αν σε αυτό προστεθούν και οι ευθύνες που φέρει σε μεγάλο βαθμό το βαθέως κράτος της Τουρκίας , είναι πολύ πιθανό να μιλάμε και για τις τελευταίες μέρες της Ερντογανικής Πομπηίας.
