«Στους ανθρώπους του θεάτρου έλειψε η επικοινωνία με τον κόσμο» αναφέρει στο nfn ο Θανάσης Κουρλαμπάς

Του Αντώνη Μακατούνη

Στις δύο επιτυχημένες θεατρικές παραστάσεις που πρωταγωνιστεί φέτος, «Ο Θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» και «Μάρτυρας Κατηγορίας» αναφέρθηκε αποκλειστικά ο σπουδαίος ηθοποιός Θανάσης Κουρλαμπάς στο nofakenews.gr.

Αξιοσημείωτο είναι ότι η πρώτη συνεχίζεται για 5η χρονιά στο θέατρο Αλκμήνη, ενώ η δεύτερη που ξεκίνησε φέτος -και ενδέχεται και αυτή να… μακροημερεύσει αφού υπάρχει αξιόλογη απήχηση στο κοινό- στο θέατρο Άνεσις.

Παράλληλα ο λαοφιλής ηθοποιός επισήμανε την… επιστροφή του κόσμου με μεγαλύτερη προσέλευση στα θέατρα μετά τη δυσκολία της πανδημίας με τους γνωστούς περιορισμούς.

«Έχουμε τη χαρά με τον Γιώργο Γαλίτη να ανεβάζουμε για 5^η χρονιά μία πολύ πετυχημένη παράσταση, ένα μεγάλο θεατρικό γεγονός για εμάς και είναι από τα ωραιότερα πράγματα που έχουμε κάνει στην καριέρα μας. Με τον Γιώργο είμαστε σαν αδέλφια πάνω στη σκηνή, είναι μία καταπληκτική διασκευή και σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη με την οποία είχα τη χαρά να είμαστε πολύ φίλοι και να έχουμε συνεργαστεί σε αρκετά έργα με κορυφαίο τους 12 Ενόρκους» αναφέρει αρχικά και μεταξύ άλλων ο γνωστός ηθοποιός.

Εν συνεχεία συμπληρώνει, μεταξύ άλλων, «Είναι ένα καταπληκτικό διήγημα του Λέοντος Τολστόι όπου με πολύ απλό τρόπο χωρίς βαρύγδουπες εκφράσεις και υπέρμετρα νοήματα εστιάζει στο μεγαλείο της ζωής του ανθρώπου μέσα από το μονοπάτι του θανάτου. Είναι ένας περίεργος ‘‘καθρεπτισμός’’ που γίνεται και δίνει σαν δώρο στον αναγνώστη και τώρα στο θεατή της παράστασης, σκέψεις και συναισθήματα για το μεγαλείο της ζωής που είναι μία και μοναδική στη ζωή του ανθρώπου. Έχουμε έναν άνθρωπο που από την αρχή της παράστασης δηλώνεται ότι πεθαίνει, άρα δεν υπάρχει καμία λύτρωση, κανένα ‘‘παράθυρο ελπίδος’’. Έχουμε ένα νεκρό και βλέπουμε πώς έζησε και τι έπρεπε να κάνει».

Δύο ηθοποιοί- δεκαεννέα χαρακτήρες!

    Για τις δυσκολίες του εν λόγω θεατρικού εγχειρήματος τονίζει, μεταξύ άλλων, «Η παράσταση ήταν ένα ιδιαίτερο θεατρικό στοίχημα γιατί χωρίς απολύτως καμία βοήθεια από σκηνικό αντικείμενο ή ρούχα, είναι δύο άνδρες ηθοποιοί όπου περνάμε από τους 19 χαρακτήρες του έργου! Είναι πολύ δύσκολη παράσταση, χρειάζεται πάρα πολύ ψυχικό σθένος και πολύ δόσιμο για να ‘‘βγει’’. Το ιδιαίτερο του στοιχήματος είναι ότι δεν έχουμε μοιράσει τους χαρακτήρες, αλλά και οι δύο ηθοποιοί περνούν από όλους τους χαρακτήρες μέσα σε δευτερόλεπτα κάτι που φαινομενικά θα μπέρδευε το θεατή. Όχι μόνο δεν τον μπερδεύει, λειτουργεί άψογα γιατί η ουσία του θεάτρου είναι το δυνατό κείμενο, το όραμα του σκηνοθέτη και οι ερμηνείες των ηθοποιών. Οι θεατές μας λένε ότι είναι μια παράσταση που την ‘‘κουβαλούν’’ μέρες. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έρχονται και την ξαναβλέπουν, γιατί τους βάζει ακριβώς στην πηγή της εξερεύνησης και διερεύνησης του εαυτού τους… Η ουσία είναι μία συνεχής πάλη με τον εαυτό μας για να γινόμαστε όσο πιο απλοί, πιο ανθρώπινοι γίνεται στη ζωή».

Η δύναμη της Αγκάθα Κρίστι

   Για τη δεύτερη παράσταση «Μάρτυρας Κατηγορίας» ο πολύ αξιόλογος ηθοποιός επισημαίνει, μεταξύ άλλων, «Είναι ένα εξαιρετικό δικαστικό θρίλερ από τα κορυφαία της Αγκάθα Κρίστι, μέντορας της ανατροπής, του σασπένς και του μυστηρίου. Είναι μία πολύ όμορφη και εμπνευσμένη παράσταση με ένα υπέροχο επιτελείο πάνω και κάτω από τη σκηνή, με εξαιρετική σκηνοθεσία του Νικορέστη Χανιωτάκη, μία υπέροχη παραγωγή του Δημήτρη Αρχιμανδρίτη και με σπουδαίους συναδέλφους. Είναι μία παράσταση με soldOut και που έχει αγαπηθεί πολύ από τον κόσμο. Πρωτίστως είναι η δύναμη που έχει η Αγκάθα Κρίστι στο θεατρικό και αναγνωστικό κοινό. Πρόκειται για ένα φόνο μίας πλούσιας κυρίας, κατηγορείται ένας νεαρός. Υπάρχουν τα επιχειρήματα, η δικαστική εξέλιξη και ακροαματική διαδικασία. Υπάρχει μία μυστήρια γυναίκα που παίζει κομβικό ρόλο σε αυτή την ιστορία, από την πλευρά μου κάνω τον ποινικολόγο Ουίλφρεντ Ρόμπαρτς που αναλαμβάνει την υπεράσπισή του  νεαρού που κατηγορείται για το φόνο….».

Στη συνέχεια προσθέτει για το κωμικό στοιχείο που υπάρχει στην εν λόγω παράσταση, «Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι το χιούμορ είναι συστατικό στοιχείο της ζωής του ανθρώπου. Η ζωή έχει πολύ χιούμορ, είναι ένα παιχνίδι που έχει χαρά, γέλιο χιούμορ, σαρκασμό και ειρωνεία. Η ζωή τα έχει όλα αυτά και η τέχνη οφείλει να τα ενσαρκώνει και να τα φέρνει πάνω στη σκηνή…».

Οι θεατές ‘‘όρμησαν’’ με κέφι μετά την πανδημία

         Για την επιστροφή του κοινού στο θέατρο με μεγαλύτερη… ένταση μετά τη μεγάλη ταλαιπωρία (από κάθε άποψη) της πανδημίας ο κ. Κουρλαμπάς υπογραμμίζει σχετικά και μεταξύ άλλων, «Μετά την πανδημία -επειδή έλειψε η τέχνη και το θέατρο στους ανθρώπους- ‘‘όρμησαν’’ με κέφι γιατί τους είχε λείψει δύο χρόνια. Ακόμα και πριν λήξει η πανδημία -στη μεταβατική περίοδο- όπου οι ειδικοί συνιστούσαν μεγάλη προσοχή στους κλειστούς χώρους, είδαμε πολλά θέατρα γέμιζαν με ανθρώπους με μάσκες, φοβισμένους και παίρνοντας το ρίσκο. Αλλά ότι γέμιζαν τα θέατρα με ανθρώπους που δεν είχαν την απόλυτη ελευθερία απέναντι στον εφιάλτη του κορονοϊού, να πηγαίνουν και να κλείνονται για μιάμιση- δύο ώρες σε ένα θέατρο, με τον κίνδυνο να κολλήσουν, αποδεικνύει ότι η δύναμη του θεάτρου και γενικά της τέχνης  είναι τεράστια και έχει καταλυτικό ρόλο στη ζωή των ανθρώπων και στις ψυχές τους. Αυτό είναι τεράστια χαρά για τους ανθρώπους της τέχνης και του θεάτρου γιατί και σε εμάς έλειψε πολύ αυτή η επικοινωνία».

Αναλυτικές πληροφορίες για τις δύο παραστάσεις

H παράσταση Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΒΑΝ ΙΛΙΤΣ του Λέο Τολστόι στο θέατρο Αλκμήνη σε θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη και παραγωγή της A PRIORI. Η παράσταση που αποσπά διθυραμβικές κριτικές και η οποία παρουσιάστηκε σε πανελλήνια πρώτη κάνοντας γνωστό στο ελληνικό κοινό το μεγαλειώδες αυτό έργο του Τολστόι, συνεχίζει για 5η χρονιά προσφέροντας μια πρωτόγνωρη εμπειρία στους θεατές. Κάθε Παρασκευή στις 18.00 και Δευτέρα στις 19.00

Οι ηθοποιοί Θανάσης Κουρλαμπάς και Γιώργος Γαλίτης ξετυλίγουν όλη την υποκριτική τους γκάμα επί σκηνής, τόσο σε κωμικό όσο και σε δραματικό επίπεδο, ενσαρκώνοντας όλους τους ρόλους της νουβέλας, σ’ ένα θεατρικό παιχνίδι το οποίο σφύζει από Ζωή!

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΒΑΝ ΙΛΙΤΣ βασίζεται σε αληθινό γεγονός, στην αρρώστια και στον θάνατο του δικαστή Ιβάν Ιλίτς Μετσνίκοφ, όπως τα διηγήθηκε στον ίδιο τον Τολστόι η μητέρα του αποθανόντος. Παρ’ όλο που δεν είναι από τα πιο γνωστά έργα, συγκαταλέγεται από φιλοσόφους και λογοτέχνες στα πιο σημαντικά και πιο ώριμα έργα του Τολστόι.

Η θεατρική διασκευή της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΕΥΡΑΣΙΑ.

Υπόθεση

Ο ευκατάστατος δικαστής Ιβάν Ιλίτς, αρρωσταίνει βαριά. Η αρρώστια κι ο επικείμενος θάνατός του, εκμηδενίζουν όλη την προηγούμενη ζωή του. Επιτυχίες, ανούσιες συναναστροφές, εξουσία, κύρος και χρήμα στέκουν αδύναμα μπροστά στο τέλος. Ολόκληρη η ύπαρξη του Ιβάν Ιλίτς σείεται συθέμελα γιατί, όσο κι αν προσπαθεί να αποδεχτεί το συμπέρασμα ότι «ο Γάιος είναι άνθρωπος, οι άνθρωποι είναι θνητοί, άρα και ο Γάιος είναι θνητός» που διδάχτηκε κατά την περίοδο των φοιτητικών του χρόνων, το Εγώ του τον κρατάει γερά δέσμιό του. Ο Γάιος ναι… αυτός όμως όχι! Αυτός μπορεί να ξεγελάσει τον Θάνατο!

«ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ», της Αγκάθα Κρίστι

σκηνοθεσία Νικορέστης Χανιωτάκης

Το πιο συναρπαστικό δικαστικό θρίλερ όλων των εποχών!

Μια μυστηριώδης γυναίκα, ένα σκανδαλώδες έγκλημα, ένα τέλειο μυστικό, μια σειρά από ανατροπές. Και αυτή να κρατά το κλειδί…

Η Happy Productions παρουσιάζει στο θέατρο Άνεσις, σε μια μεγάλη παραγωγή, το βραβευμένο δικαστικό αριστούργημα της Αγκάθα Κρίστι «ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ» («Witness for the Prosecution»). Ένα συναρπαστικό δικαστικό θρίλερ που, με τις συνεχείς ανατροπές, κρατά το ενδιαφέρον των θεατών αμείωτο από την πρώτη στιγμή ως το αποκαλυπτικό φινάλε.

Ο Μάρτυρας κατηγορίας θεωρείται όχι μόνο το πιο καλογραμμένο και επιτυχημένο έργο της Αγκάθα Κρίστι αλλά ίσως και το πιο συναρπαστικό θρίλερ όλων των εποχών, με το φινάλε του να έχει μείνει στην ιστορία ως ένα από τα πιο απροσδόκητα και συναρπαστικά φινάλε που γράφτηκαν ποτέ!

Τον Μάρτυρα κατηγορίας έγραψε η Αγκάθα Κρίστι το 1933. Είκοσι χρόνια μετά της ζητήθηκε να το διασκευάσει και να το εμπλουτίσει με μια δίκη. “Δεν έχω ιδέα από νομικές διαδικασίες, θα γίνω ρεζίλι”, έλεγε! Και να που τον Οκτώβριο του 1953, στο θέατρο Winter Garden του Λονδίνου, επιλέχθηκε ως το καλύτερο έργο της χρονιάς 1954-1955 και αμέσως μεταφέρθηκε στο Broadway. Τέσσερα χρόνια αργότερα γίνεται κινηματογραφική ταινία, που προτάθηκε για 6 Όσκαρ, με σκηνοθέτη τον μεγάλο Μπίλι Ουάιλντερ και ένα απίστευτο καστ με τη Μαρλέν Ντίτριχ, τον Τσαρλς Λότον και τον Τάιρον Πάουερ!

Υπόθεση

Ο Λέοναρντ Βόουλ κατηγορείται για τη δολοφονία μιας πλούσιας χήρας. Όλες οι ενδείξεις συνηγορούν ότι αυτός είναι ο δολοφόνος. Ο δαιμόνιος ποινικολόγος Ουίλφρεντ Ρόμπαρτς που αναλαμβάνει την υπεράσπισή του ωστόσο, δεν είναι τόσο σίγουρος για την ενοχή του. Ο αγώνας του νεαρού άνδρα να μην καταδικαστεί θα κριθεί στα έδρανα του δικαστηρίου όπου οι μαρτυρίες είναι συντριπτικά εναντίον του και η ετυμηγορία των ενόρκων φαίνεται μονόδρομος. Μόνη μάρτυρας για την υπεράσπισή του είναι η αινιγματική σύζυγός του που κρατάει την άκρη του νήματος και τη λύση του γρίφου…